Fonds Suzanna
Kantoor:
Het Beeldhuis
Nobelweg 10, 4462 GK Goes
T 06-10252864
Suzannafonds
Toen het PB van de VvN Zeeland de erfenis aanvaardde zat er een opdracht / voorwaarde aan vast nl. waaraan het geld besteed moest worden. Het geld moest besteed worden aan het voorkomen/ verminderen van eenzaamheid onder vrouwen.
De eerste paar jaar in overleg met een mede erfgename.
Na een aantal jaren heeft deze laatste gezegd dat ze er voldoende vertrouwen in had dat we zorgvuldig met het geld omgingen. Mede omdat we ons er terdege van bewust waren dat het geld wel uitgeven kan worden maar het fonds niet wordt aangevuld. (Tenzij je zelf daar actie voor onderneemt.)
Eenzaamheid wordt verbinding
Het toenmalige PB heeft destijds een oproep gedaan aan de leden om mee te denken over wat we zouden kunnen met deze opdracht. Met een groepje vrouwen uit de hele provincie zijn we daarover gaan brainstormen
Daar is in eerste instantie uitgekomen dat we een cursus/ workshop zouden ontwikkelen die in elke regio gegeven zou worden door leden voor leden en ook open zou staan voor niet leden. Uitgangspunt: “ Omgaan met eenzaamheid, wat kun je zelf ".
Ongeveer de helft van het groepje is daar o.l.v. een professional mee aan de slag gegaan. Dat heeft een “ cursusmap” opgeleverd die we. “ Omgaan met vriendschap” hebben genoemd. Eenzaamheid bleek toen al een beladen woord . Plus het feit dat het vaker een gevoel aangeeft i.p.v. dat het gaat om iemand die alleen is.
Vol goede moed zijn we in elke regio aan de slag gegaan. Helaas was de respons minimaal. We liepen er tegen aan dat vrouwen het gevoel van eenzaamheid niet durven/ willen erkennen. Een herhaling had geen zin.
Verder is na al die jaren onze ervaring, dat afdelingen wel het geld willen of een kant en klaar programma. Maar zodra er gevraagd wordt er zelf energie in te steken houdt het op.
Daarom zijn er ook aanvragen afgewezen die uitgaan van het aanhaken bij welzijn organisaties. De inbreng is dan het geld.
Het moet juist andersom zijn. In de missie van de VvN staat: "Met de kracht van vrouwen onze leefomgeving versterken".
Wij als Vrouwen van Nu moeten zelf het initiatief nemen en een project opzetten waar bij gemeente, dorpsraad of een welzijn organisatie aan wil sluiten. Dan voldoen we aan de opdracht. Dat laatste is geen verplichting. Wij kunnen het ook bij onszelf houden.
Onze creativiteit reikt vast verder dan een voorbeeld volgen.
Wij hebben in de afgelopen jaren tal van suggesties gedaan en/ of oproepen. Op vrijwel elke bijeenkomst met het PB is de oproep om actie te ondernemen met suggesties herhaald. De respons was en is nog steeds minimaal.
En wij vinden dat het niet gaat om wat we gedaan hebben maar wat we NU DOEN.
Daarvoor moeten leden actief worden en met elkaar in gesprek " wat kunnen wij nu voor "ONZE " leefomgeving doen en dan in het bijzonder voor ( eenzame) vrouwen". Inmiddels is het wellicht wijs om het woord eenzaamheid te veranderen in hoe kunnen we vrouwen met elkaar verbinden. Wellicht dat dat meer effect heeft tegen eenzaamheid zonder dat woord te noemen.
Rondom de uitzending van het Digitale Magazine hebben we o.a. via facebook bij elk onderwerp suggesties gegeven wat je er mee zou kunnen doen. Weliswaar in Corona tijd. Maar het ging altijd over verbinding en contact maken.
Advies:
Ga met een aantal leden van de afdeling om tafel en ga ook eens brainstormen hoe je als afdeling verbinding kunt maken met vrouwen (uit je omgeving). Het begint uiteraard met het inventariseren van een of meerdere behoeftes/ ideeën bij de leden. Daar rolt waarschijnlijk iets bruikbaars uit. Iets opleggen of voorstellen van één kant heeft geen zin als het niet gedragen wordt door de leden. Als het idee er is
komt het Suzanna fonds om de hoek. Omdat iets opstarten altijd geld kost. Op basis van het plan en een begroting kan er een aanvraag ingediend worden voor financiële ondersteuning.
Het Suzannafonds en de Oekraïense vrouwen
Tijdens de jaarvergadering van 7 april werd ook de vraag gesteld of en hoe we als Vrouwen van Nu van betekenis kunnen zijn voor de door de oorlog in hun land gevluchte Oekraïense vrouwen. Stel je maar eens voor dat je moet vluchten met een tasje en met de kleren die je aanhebt in een vreemd land wordt gedropt waar je de taal niet verstaat. Hoe leuk zou het dan zijn om in je eigen taal bijvoorbeeld te kunnen praten tegen mensen die ook in deze situatie verkeren.
Wij gaan als Vrouwen van Nu de vluchtelingen uit Oekraïne welkom heten maar wel met de vraag “wat heeft u nodig” . Onze gedachten van wat iemand nodig heeft kan verschillen van de werkelijke behoefte. Hoe kunnen wij onze hand uitsteken.
Ideeën zijn: Huur een dorpshuis, en nodig mensen uit die elkaar kunnen ontmoeten, betrek je afdeling erbij, regel iets met kleine groepen om de omgeving te laten zien of organiseer een spel ontmoetingsdag met kinderen, ga samen koekjes bakken of samen koken. Gezien de privacy kunnen we een plan bedenken en een brief opstellen en aan gemeenten vragen om de mensen waarom het gaat te benaderen. Willy ziet graag de initiatieven tegemoet.
Als je een plan hebt met globale kosten dan kun je in overleg met Willy Wiskerke een akkoord krijgen en na het project de kosten declareren bij het Suzannafonds.
Voor ondersteuning kan contact opgenomen worden met de commissie p/a
