Maandag 11 maart 2024 Anneke heet ons allen van harte welkom en in het bijzonder de heer Kees Timmerman. Er zijn 4 gasten op onze aankondiging in het Voorster Nieuws afgekomen, zij hebben gewoond en/of gewerkt in Veenhuizen. Ook een welkom voor hen. De Nieuwsbrief wordt doorgenomen. De collectebussen voor Reuma Nederland staan achter in de zaal klaar. De collecte is van 18 t/m 23 maart 2024. De opgave voor de Provinciale Ontmoetingsdag Dag kan in de pauze, of uiterlijk tot 25 maart, bij Matty. Daarna is het woord aan Kees Timmerman. Kees begint meteen enthousiast te vertellen met een duidelijke en goed verstaanbare stem. Aan het begin van de 19e eeuw was Nederland er slecht aan toe. Er heerste grote armoede en een zekere Johannes van den Bosch wilde hier verandering in brengen. Hij koopt heel veel grond in het grensgebied van Drenthe, Friesland en Overijssel en start er een gigantisch project om deze armoede in Nederland te bestrijden. Hij richt de Maatschappij van Weldadigheid op.  Er werden boerderijtjes gebouwd en gezinnen mochten er wonen, kregen wat vee om te boeren en de kinderen kregen onderwijs. Het boeren waren ze niet gewend en het werd geen succes. In eerste instantie gebeurde alles op vrijwillige basis, maar al na een paar jaar kwamen er ook dwanggestichten voor weeskinderen en voor bedelaars/landlopers en zij verbleven er onder 24-uurs bewaking. Nadat de moderne verzorgingsstaat kwam, met werkloosheidsuitkeringen en gezondheidszorg voor iedereen, was armoedebestrijding met het systeem van landbouwkoloniën niet langer nodig. Na 1953 werden er geen nieuwe kolonisten meer naar Veenhuizen gestuurd. En de gestichten werden geleidelijk in gebruik genomen als gevangenissen. Het gevangenisdorp zoals we het nu kennen ontstond, waar onderdak geboden wordt aan allerlei soorten wetsovertreders. De gevangenis Norgerhaven heeft een parkachtige binnenplaats en langgestraften zitten hier “graag”! Gevangenis Esserveen heeft mooie ruimtes waar gevangenen hun familie kunnen ontvangen. Kees Timmerman was geschiedenisleraar en had vanuit zijn woonkamer in Fochteloo zicht op de bossen van dat geheimzinnige dorp aan de overkant van het Fochtelooërveen, dat toen nog streng verboden terrein was. Tja,… en wat verboden is, daar wil je alles van weten! Zo komt het dat hij nu al vele jaren vrijwilliger is bij het Gevangenismuseum in Veenhuizen. Zo nu en dan geeft hij een lezing met beamerpresentatie over Veenhuizen en de wonderlijke wereld van de Maatschappij van Weldadigheid die sinds een paar jaar op de Werelderfgoedlijst staat. Een aanrader om te lezen over deze geschiedenis is het boek Het Pauperparadijs van Suzanna Jansen. Ook is er een theatervoorstelling te zien, Het Pauperparadijs, in het AFAS theater in Leusden komende zomer. Anneke sluit deze avond af en bedankt Kees voor zijn boeiende vertelling. Het was een heel interessante avond met volop aandacht voor de spreker. Anneke wenst ons wel thuis en hoopt ons weer te zien op de volgende afdelingsavond 8 april a.s.