Verslag V.v.N. April 2024

Verslag VvN woensdag 17 april 2024 De voorzitter Nelleke Jintes heette iedereen,  welkom allemaal en 2 bezoekers. Zij waren ook belangstellend naar wat Gerda Marsman ons gaat vertellen over haar fietsvakantie in Alaska. Gerda begon eerst te vertellen dat haar fiets nog in Nieuw Zeeland stond. Ze was gevallen met de fiets en had 4 ribben gebroken en haar sleutelbeen. Daardoor had ze 14 dagen in het ziekenhuis gelegen. Ze had voor het eerst haar mobiel bij haar in de 43 jaar dat ze aan het trekken was door allerlei landen.  Hier mee kon ze haar familie inlichten. Een kaart en kompas daar deed ze het mee. Wat nam ze zoal mee op de fiets. In de lage fietstassen voor had ze haar regenkleding, 3 onderbroeken. Overdag had ze een fietsbroek aan. Sarong doek om eventueel haar benen te bedekken of haar lichaam nadat ze gezwommen had in een riviertje. In de grote fietstassen had ze haar tent, slaapzak, matje, kookgerei, toiletspullen. Macaroni, havermout, water. Haar bagage is 18 kilo. Ze had een paar gekleurde sokken bij haar. Die had ze uit het ziekenhuis meegenomen. Als je daar in bed ligt en je hebt geen sokken aan dan mag je niet uit bed. Als je rode sokken aan hebt dan mag je onder begeleiding uit bed, en met groene sokken mag je zelf uit bed. Een kaart met vlinders, vogels. Een dagboekje en een map met belangrijke papieren. De fiets gaat in een doos mee in het vliegtuig. Op het vliegveld staat al duidelijk aangegeven dat je oppassen moet voor wild. Eten moet je opbergen in je tas, dieren ruiken alles. Je bent altijd aan het rondkijken in de natuur. Het is altijd goed om te informeren wat het weer gaat doen. Als het gaat regenen is het verstandig om ergens te gaan overnachten, dan heb je gelijk een rustdag.      Even lekker douchen en kleding uitwassen. Je kan dan ook even goed eten en van alles vragen over het land. Je hebt ook regelmatig sintelpaden waar je over heen fiets. Ze zag een keer beren op de weg. Dat wordt oppassen. Er kwamen toen ook motorrijders aan en daar is ze tussen in gaan fietsen. Het binnenland van Alaska is vol bergen, meren en wildernis. Denali is de hoogste en gevaarlijkste berg. In het stadje Denali lopen beren zo maar door heen op zoek naar eten. Beren krijgen in de winter jongen en ze blijven twee jaar bij de moeder. Er leven ook veel bokken in de bergen. Ook heeft ze elanden met jongen gezien. Ook liet ze veel foto’s zien van wat ze gezien had. Ze zei dat ze maar 3 dingen hoefde te doen. Handen aan het stuur, kont op het zadel, en voeten op de pedalen en gaan. Ze kon het heel mooi vertellen met een grap en grol. Gerda fietste van het eind naar het begin, op die manier ging ze een beetje bergafwaarts. Mensen vonden het niet altijd leuk dat ze alleen was. Ze kreeg pepperspray om de beren op afstand te houden. Ook stopten vaak auto’s om te vragen of alles goed met haar ging. Je moet altijd op je hoede zijn voor dieren. Rustig blijven, achteruit lopen en weg wezen. Of veel lawaai maken, nachts een vuurtje aanhouden om ze op afstand te houden. Ook zou ze 5 dagen met een aantal mannen op een paard hutten gaan bevoorraden. Dat werden 3 weken. Van uit de hutten komen jagers om te schieten op wild. De bewoners mogen altijd op wild schieten maar mensen van buitenaf hebben een vergunning nodig. Ook heeft ze nachts de wacht gehouden. Een rendier geslacht. Het vlees dat geslacht is moet wel meegenomen worden en anders wordt het opgehaald met een vliegtuigje en in koelcellen gedaan. Bewoners mogen dat dan op eten. Ook wordt de huid met zout bewerkt en schoongekrabd. Ook was ze eens op een gletsjer en daar waren meerdere beren op zoek naar forel. Ze houden elkaar in de gaten. Als ze onrustig worden dan moet je weg wezen.  Gerda Marsman is drie maanden in Alaska geweest. Mensen uit Alaska hebben het goed. Er zijn meerdere personen die een tweede huis hebben in Florida of Hawaï. Als ze in Nederland is gaat ze meerdere avonden vertellen over haar reizen om geld te verdienen. Ook is ze sportmasseur en kan daar ook geld mee verdienen om zo weer een nieuwe reis gaan voor te bereiden. Nelleke bedankte Gerda Marsman voor haar verhaal en iedereen vond het erg leuk. Hiermee is de avond afgelopen. Doe leuke dingen deze zomer. Wel thuis en tot in september. Tot ziens.                                                                 Jenny