verslagen 2018 - 2019

 

Het laatste verslag van seizoen 2018 -2019

16 april 2019

 

 PASPOORTEN EN ANDERE IDENTITEITSBEWIJZEN.  De heer John Kooij is werkzaam bij het Bureau Documenten, een aparte afdeling van de IND, Immigratieen Naturalisatie Dienst. Hij vertelde wat er zoal komt kijken om de identiteit van een persoon vast testellen. Het belangrijkste document is natuurlijk het paspoort. De medewerkers van dit bureau makengebruik van de database voor brondocumenten, nl. DISCS. Hierin kun je alle paspoorten ter wereldvinden. Paspoorten hebben hun eigen kenmerken zoals watermerken en een eigen lijnenpatroon. Elkpaspoort heeft een speciale lettercode, deze codes zijn internationaal en hieraan moet je je houden. Hetspeciale papier is gemaakt van textiel en moet optisch dood zijn. Dit betekent dat het papier niet magoplichten bij UV licht. Is het paspoort gemaakt van gewoon papier dan val je door de mand bij een UVtest, want dat papier licht wel op.De manieren om een paspoort zo echt mogelijk te laten lijken zijn legio. We hebben hier veelvoorbeelden van gezien. Vaak is er geknoeid met de stempels of de namen en data zijn chemischweggehaald en vervangen door andere. Met UV licht is dit te zien. Ook het betere ‘knip-en plakwerk’komt regelmatig voor. Foto’s en stempels worden eruit gesneden en weer ingevuld. Of ze hebbenverschillende lettertypes. Paspoorten met een eerdere datum van uitgifte dan de geboortedatum van deeigenaar. Heel belangrijk is het foto vergelijkend onderzoek. De foto op het paspoort is niet degene diehet in zijn bezit heeft. We moesten een aantal foto’s beoordelen, de ene was toen de persoon nog jongwas en de andere was genomen op latere leeftijd. Nu, het was niet eenvoudig om te beoordelen of hetnu dezelfde persoon was of niet. Natuurlijk wordt er ook DNA onderzoek gedaan, het NFI wordt vaakingeschakeld.Bij gezinshereniging wordt er ook gefraudeerd. Zo zagen we een heel gezin op één foto, elk gezinslidhad een ander formaat en het jongste jongetje was het grootst. Het gezin was samengesteld uitverschillende foto’s.Een blanco paspoort kost ongeveer 25.000 euro en die zijn het gemakkelijkst in Italië te krijgen. In 2018zijn er 44.000documenten verwerkt door 20 personen. Voor ons was deze lezing een ‘eye-opener’, wehebben nooit geweten dat het vaststellen van iemands identiteit zo tijdrovend zou zijn en het was eenleerzame en interessante avond.

19 maart 2019

HET GEHEIM VAN ROTTUM

Het geheim van Rottum werd ons onthuld door de heren Ab Gramsbergen en Willem van Wijnen. Rottum ligt samen met andere plaatsen, o.a. Helwerd, Kloosterwijtwerd en Usquert op een oude kwelderwal. In een heel vroeg verleden was dat de westelijke oever van de rivier de Fivel. 40 Jaar na Christus schreef de Romein Plinius het volgende over onze voorvaderen. ‘ Een erbarmelijk land waar bewoners wonen op terpen. Waar zij in hutten hun verstijfde ledematen verwarmen aan een vuur van gedroogd slik.’ Toch was dit gebied toen aardig bevolkt en heerste er veel bedrijvigheid. De grond is altijd erg vruchtbaar geweest en in de zomer kwamen hier de boeren uit Duitsland om hun kuddes te laten grazen.

Zowel de Romeinen als de Franken hebben in vroegere tijden oorlog gevoerd in deze streken. De Friezen lieten ze met rust, die beten teveel van zich af. Hun tactiek was: eerst oorlog voeren en dan het Christendom brengen. De prediker Liudger werd door Karel de Grote naar onze contreien gestuurd want de barbaren hier lieten zich niet gemakkelijk bekeren. In 787 kwam Liudger met een boot aan wal in Usquert. Hij leerde hier de bard Bernlef kennen, een bard die prachtig kon zingen en mooie verhalen vertelde. Liudger heeft hem genezen van zijn blindheid. Wie weet, misschien is de samenwerking tussen deze twee heren wel de aanzet geweest tot de ‘kerstening’.

Omstreeks het jaar 1100 zijn hier veel kerkjes gebouwd en maar liefst drie kloosters, in Warffum, Kloosterwijtwerd en de parel werd gebouwd in Rottum. Het klooster heette Juliana en was genoemd naar een heilige. Ooit is zij overgoten met kokend lood.

De heren Gramsbergen ven Van Wijnen zijn een onderzoek begonnen naar de contouren van het klooster. De oude geschriften, tekeningen en foto’s die bewaard zijn gebleven kenden ze al. Voor hun veldonderzoek gebruikten ze de ELECTRISCHE WEERSTANDS methode. Het apparaat daarvoor hebben ze zelf gemaakt, gewoon eens zoeken in hun rommelhokken om bruikbare materialen te vinden. Ze verdeelden de te onderzoeken grond in vlakken van 1vierkante meter. Op de hoeken worden stroomstokken gezet en de weerstanden die gemeten worden komen als tabellen in de computer en dan verschijnt er een rasterwerk van zwarte tot witte vierkantjes. Zwart heeft de grootste weerstand en wit de minste. Het resultaat was verbluffend, duidelijk herkende je rechte banen van donkere vierkantjes, de fundamenten van de muren. Op deze manier is de plattegrond van het kloostercomplex in kaart gebracht. Daarna is er met hulp van een architect een drie dimensionale afbeelding gemaakt van het klooster, gemaakt van kloostermoppen. Ook hebben we een prachtige 3d. film gezien. We werden meegenomen naar het oude Rottum, heel rustig met allerlei dieren en hun lawaai. We zagen de gracht om het klooster, die gegraven is voor de watervoorziening. Het klooster met de bijgebouwen, de kloosteromgang met de tuin en tot slot namen we een kijkje in het interieur van de kerk. Het is een enorme kerk geweest, maar liefst 46meter lang. Later raakte het klooster in verval en in 1885 is de kerk samen met de resterende ruines van het klooster afgebroken. Het huidige kerkje is als het ware midden in de oude kerk gebouwd, op de vloer. Dat kun je zien aan het pad naar de kerk, daar ligt de stenen kerkvloer nog onder.

Het was een informatieve en een bijzonder interessante avond en de heren kregen dan ook een daverend applaus.      

 

19 februari 2019

VAN ZOOI NAAR MOOI!

Mevr. Ellen Seldenthuis, sinds 2004 woonachtig in Ghana, heeft daar de stichting ADWUNA YE ( goed werk) opgericht. Tijdens haar voettocht van Noord Ghana naar het zuiden, (1000 km.) zette de bergen afval, meestal plastic, haar aan het denken en ze wist dat ze daar iets aan moest doen. Ze verzamelde een heleboel plastic drinkzakjes en maakte daar een schooltas van. Vervolgens zette ze haar naaimachine buiten op een tafel en zei tegen de kinderen: Als jullie 250 zakjes oprapen en naar mij brengen maak ik een schooltas voor jullie. Nu, binnen een uur was de eerste lading binnen en kreeg het eerste kind een mooie tas. Het werkte als een sneeuwbal. Het werd een feest voor de kinderen om de drinkzakjes te verzamelen en Ellen kon nooit in haar eentje al die tassen maken. Ze schakelde een aantal vrouwen in en bovendien kreeg ze een partij oude naaimachines, trap- en handmachines. De mannen gebruikten overigens de trapmachines. Momenteel werken 35 vrouwen voor ADWUNA YE, 6 dagen in de week. Ze bedachten zelf nieuwe producten, schooletuis, grote kleden om het hout af te dekken, om het graan en andere producten te drogen. Regenjassen zijn erg gewild omdat het er kan stortregenen en de gezamenlijke toiletten niet naast de deur zijn en de kinderen soms een paar uur moeten lopen om naar school te gaan. Dus…. 500 zakjes zoeken en je krijgt er een regenjas voor terug. Kinderen kwamen zelfs zakjes brengen voor een regenjas die ze aan hun meester wilden geven.

Een tweede project is de SLOW-COOKING BAG. De Ghanezen koken op houtvuur en daar hebben ze veel hout voor nodig. Ook kost het veel tijd om een maaltijd op tafel te zetten. Ellen en haar medewerksters ontwikkelden een moderne hooikist. Als isolatiemateriaal dachten ze aan schapenwol. De Ghanese schapen hebben geen dikke vacht, daar is het veel te warm voor. Het is meer haar dan wol. Tempex beviel ook niet maar de kapokboom gaf uitkomst. De kapok is schoon, hoeft niet gewassen te worden wat weer water bespaart. Het is een ingenieus ontwerp geworden. De dames ‘kookten’ met deze bag, de gewone inheemse gerechten. Op het houtvuur breng je het eten aan de kook en meteen daarna gaat de pan in de cooking bag en het gerecht wordt vanzelf gaar. De dorpsgenoten waren verrukt, het eten was heerlijk en smaakte helemaal niet ‘ branderig’. De sneeuwbal ging weer rollen en in 2018 waren er al 20.000 exemplaren verkocht en je bespaart er heel wat hout mee.

WASH (women all should have) PAD. Van de restjes maken ze vloerkleedjes en uitwasbaar maandverband. De meisjes gaan tijdens de menstruatie niet naar school en Ellen wilde dat veranderen. Samen met haar dames ontwierpen ze vrolijk, functioneel maandverband, met vleugeltjes. Na gebruik kun je ze tot een klein pakje opvouwen, dit gaat in een klein tasje en ’s avonds was je ze weer uit. Ellen staat ermee op de markt wat soms tot hilarische momenten leidt. Mannen bekijken ze van alle kanten en denken dat het slippers zijn. Of zijn het hoesjes voor een mobieltje? WORLD VISION heeft er 5000 besteld om die te promoten op de basisscholen. Er worden trainingen gegeven in allerlei dorpen, niet alleen hoe je de pads maakt maar ook over het gebruik.

Van alle projecten zagen we hartverwarmende en ontroerende filmpjes. Met haar projecten bestrijdt Ellen het afval van plastic zakjes, spaart ze het milieu door het gebruik van water en hout te verminderen, bevordert ze de hygiene en zorgt ze voor banen en een inkomen voor de vrouwen. Wij waren diep onder de indruk van haar enthousiasme, creativiteit en de tomeloze inzet voor haar werk.

december 2018

HOORNBLAZEN BOVEN DE PUT

Peter en Roelie Kuiper gaven een geweldige presentatie over de midwinterhoorn. We keken onze ogen uit, op een lange tafel lagen hoorns, in allerlei soorten en maten, van 50 cm. tot 5 meter. Gemaakt van verschillende materialen en afkomstig uit Europa, Azie, Australie en Afrika. Sommige hoorns waren prachtig bewerkt.

Het blazen op een midwinterhoorn is oorspronkelijk een Germaans gebruik en diende om de boze geesten te verjagen en om het nieuwe jaar aan te kondigen. Ook was de hoorn een communicatiemiddel. Oorspronkelijk werd de midwinterhoorn van de grote, kromme en gekrulde hoorn van de oeros gemaakt. Veel later ontstond de boerhoorn , gemaakt van koehoorns en de functies waren; werkzaamheden op de es, oproepen tot bijeenkomsten, sneeuwruimen, het helpen van buren in nood enz. Maar, zo langzamerhand is het midwinterblazen ook een Christelijk gebruik geworden, het Advents blazen. In Westerveld blaast men nog altijd de midwinterhoorns, van 30 nov. St. Andries, tot 6 jan. Driekoningen. Dagelijks hoort men in de vroege avond het klaaglijke geluid van soms wel 50 hoorns. Hoe langer de hoorn hoe dieper het geluid. Hier maakt men de hoorns van kromme boomstammen, die een jaar moeten drogen. Daarna wordt zo’n stam geschild, in de lengte doormidden gezaagd, uitgehold met een guts en daarna worden de helften weer aan elkaar gelijmd. Vroeger werden de helften bij elkaar gebonden met gescheurde braamtakken, tussen de naden stopte men rietbies. Dan liet men de hoorn in de regenput zakken, de rietbiezen zwollen op en de naad werd luchtdicht afgesloten. Zodra dit was gebeurd moest je natuurlijk even testen of de hoorn het deed. Men legde dan het uiteinde van de zware hoorn op de rand van de put, vandaar de uitdrukking ‘Hoornblazen boven de put’. Peter maakt zelf hoorns, ook voor zijn vrouw Roelie en we hebben ons verbaasd over hun uithoudingsvermogen. Deze geweldige avond was een’ eye opener’ voor ons, ze kregen meermaals een daverend applaus.       

 

 

20 november 2018

FILES IN HET LUCHTRUIM?

Om een indruk te geven van de omvang van het luchtverkeer in de hele wereld, even een paar feiten; 40 miljoen vluchten per jaar en dan worden er 4 miljard passagiers vervoerd. Gemiddeld ‘crashen’ er 20 vliegtuigen per jaar wat betekent dat er één op de 800.000 personen verongelukt. Hieruit kun je concluderen dat vliegen veiliger is dan autorijden. Ter illustratie hiervan zagen we een heel verhelderend filmpje over de vliegbewegingen over de hele wereld. Zodra het licht begon te worden zag je massa’s gele stippen (vliegtuigen) bewegen in de lucht. Waar het donker was, was het rustig.

Deze informatie werd gegeven door de heer Peer de Vos, luchtverkeersleider van beroep en Hoofd van de afdeling Procedures en Systemen te Schiphol. Een opleiding tot verkeersleider duurt 4 jaar en er wordt nogal wat van je gevraagd, o.a. ruimtelijk inzicht, snel kunnen reageren, zeer nauwkeurig werken, stressbestendig, zelfverzekerd ( je moet binnen enkele seconden een beslissing nemen), en je moet verschillende dingen tegelijk doen en daar zijn de vrouwen over het algemeen heel goed in! Elk jaar worden de verkeersleiders getest op hun vaardigheden en Schiphol telt er 241. Je mag hooguit 2.5 uur achter elkaar werken en dan heb je een half uur pauze.

TOREN CONTROL.                                                                                 De verkeerstoren van Schiphol is 100 meter hoog. De verkeersleiders zitten in een grote ronde koepel met overal ramen. Bij helder weer kun je rondom tientallen kilometers ver kijken. De 9 personen die hier hun werkplek hebben regelen het vliegverkeer in dit gebied; het taxien over de rijbanen en het starten en landen op de landingsbanen. De piloten maken zelf hun vliegplan waarbij ze wel zo voordelig mogelijk moeten vliegen om zo te besparen op de kerosine. De verkeersleiders krijgen deze vliegplannen. De piloten volgen de orders van de verkeersleider nauwkeurig op. Bij slecht weer is er weinig zicht en dan geeft men aanwijzingen via de radar. Men kan dan wel veel minder vliegtuigen ‘verwerken’ omdat het gebied wat men op de radar ziet veel kleiner is dan vanuit de toren met het blote oog. Ook de vliegers zelf zien veel minder. We zagen een filmpje over een landing ‘op de radar’ dat vanuit de cockpit was gefilmd. Het vliegtuig daalde en op een hoogte van 300m, 200m, 150m zag je totaal niets! Pas op het laatste moment zag je heel vaag de lichten van de landingsbaan. In de dichte mist denderde het vliegtuig door en toch…stond het vliegtuig stil op de juiste plaats. De communicatie tussen piloot en verkeersleiding is van cruciaal belang. De verkeersleiding geeft informatie over het weer, de windrichting- en sterkte en ze houden de vliegtuigen uit elkaar, d.w.z. dat er geen kans is dat ze een botsing krijgen. Bij een noodlanding zorgen ze dat er een baan vrij is en dat het grondpersoneel klaar staat.

Schiphol heeft o.a.2 parallel lopende banen en eentje gaat dwars over de andere banen heen. Evenwijdige banen geven de grootste veiligheid maar de dwarsbaan van Schiphol is aangelegd vanwege de vaak harde wind. Landen en stijgen met een forse dwarse wind is erg lastig en voor de passagiers niet zo prettig. Op 2 banen mogen ze tegelijk opstijgen en ook tegelijk landen op 2 banen. De verkeersleiders hebben ieder hun eigen baan of twee tegelijk.

s’ Morgens om 6 uur is er een invasie van binnenkomende vliegtuigen vanuit verschillende richtingen. Als ribben van een waaier komen ze bij elkaar op één punt zodra ze Schiphol naderen. Ze moeten dan in één lijn achter elkaar aan vliegen. Moet een vliegtuig wachten omdat het te druk is dan zijn er grote cirkels ( holdings) waar ze rond vliegen tot ze mogen landen. Over deze files zagen we een informatief filmpje over een serie opstijgende vliegtuigen, pal achter elkaar in een rechte lijn en later uitwaaierend naar alle kanten. Van de dalende vliegtuigen net omgekeerd. 

APPROACH CONTROL                                                                              Buiten de straal van 15 km. vanaf de toren neemt de radarcontrole het over. Het luchtruim is verdeeld in denkbeeldige vlakken, naast en onder elkaar. Zoiets als een lappendeken. Elk vak wordt gecontroleerd door verkeersleiders. Door deze vlakken lopen vele, vele vliegroutes die aansluiten op de verkeerswegen 

AREA CONTROL                                                                    De Nederlandse luchtruimte is groter dan ons land zelf. Vlieg je bijv. naar Schotland dan neemt op een gegeven moment de Engelse verkeersleiding het over bij een denkbeeldige lijn die over de Noordzee loopt. Over heel Europa verloopt de communicatie via de radio en in veel gebieden is Eurocontrol actief. De vliegtuigen die over de oceaan vliegen worden door een satelliet begeleid. Bijv. bij een heftige onweersbui wordt de piloot omgeleid en wordt er gecommuniceerd met behulp van een satelliet.

AFDELING PROCEDURES EN SYSTEMEN

Alles wat er mis gaat bij de verkeersleiding, verbeteringen, op- en aanmerkingen worden verwerkt door deze afdeling. Een intern gebeuren dus. Maar extern hebben ze met vele regels, verordeningen, enz. te maken. Er zijn veel regelgevende instanties; het rijk, de gemeente, Europa, de milieueisen, de geluidsoverlast en noem maar op. Er zijn er in totaal elf en één daarvan is dat je om 23.00 uur binnen moet zijn. In okt. kwam een vliegtuig een paar sec. te laat aan, zoiets kan een boete opleveren van 100.000 Euro.               

In mrt. 2014 werd de Nucleaire top te Den Haag gehouden. De grootste conferentie ooit met maar liefst 60 wereldleiders. We zagen een foto met tientallen regeringsvliegtuigen naast elkaar geparkeerd op de Polderbaan. Op de kaart was een enorme cirkel getekend boven Den Haag, boven dit gebied mocht niet gevlogen worden tijdens het verblijf van de vele staatshoofden. Deze afdeling is samen met andere partijen ruim een half jaar bezig geweest met alles te regelen, een gigantische klus. Ook president Obama bezocht de NSS, Nuclear Security Summit, en dat hebben ze geweten. Toen Obama arriveerde (met maar liefst 8 grote militaire helikopters en twee grote limousines, Het Beest, genoemd) lag heel Schiphol even plat.

Dit verhaal met de vele filmpjes waren een ‘eye opener’ voor ons en er werden veel vragen gesteld. Alle respect voor de verkeersleiders op het steeds drukker wordende Schiphol. Door een daverend applaus werd de heer De Vos bedankt voor deze interessante en informatieve avond.