Martine's pagina !
Mw. Martine Claringbould, lid sinds januari 1976, schrijft prachtig over de afdelingsavonden en andere activiteiten. Haar teksten worden zeer gewaardeerd en meestal als eerste gelezen! Al twee keer zijn de verhalen gebundeld en als een boekje onder de leden verspreid.
Recente verslagen treft u hieronder aan.
Eerdere verslagen kunt u lezen door onderaan te dubbelklikken bij 'Extra informatie'.
* * * * *
Verslag 18 mei 2023: Op bezoek in Venetië
Als je Venetië wilt bezoeken, moet je je auto of de toer bus achterlaten op een groot parkeerterrein ten Noorden van de stad, vlak bij het Grote Kanaal, dwars door de stad. Vanaf hier gaat alles per boot, dus ook het openbaar vervoer. We staan nog maar net bij de bushalte, als er zo’n middelgroot bootje, zonder dakje, stopt. Allemaal instap-springen en daar gaan we. Lekker een eindje varen. Na een paar haltes steekt ‘t bootje over en we zijn al vlak bij de zee, het lijkt ons redelijk om hier ons bezoek aan Venetië te beginnen. Er is hier een groot plein met een oude (maar volop in gebruik zijnde) kerk en de haven, met de zee in de verte, het San Marcoplein dus. En een losstaande open toren waar we op kunnen klimmen voor een heerlijk uitzicht rondom.
Het is de heer Bakker die ons op deze middag op Venetië trakteert. Hij speelt ook piano en voor vanmiddag heeft hij allerlei bekende musici uitgezocht die over of voor Venetië muziek hebben gecomponeerd en dus speelt hij daar even een stuk van. Die toren trouwens, is destijds helemaal ingestort, maar ook vrij direct weer opgebouwd, omdat hij niet alleen uitkijk bood, maar ook een grote klok droeg, waar heel Venetië de tijd vanaf keek. Men kon niet zonder die klok, en zo kwam de toren ook weer terug.
Daar rechts opzij van, staat een stokoude, mooie kerk, als je toch op dat San Marcoplein bent, kun je ook rustig die mooie San Marcokerk even binnenlopen.
Venetië is begonnen in de 5e eeuw en heeft zich uitgespreid over 118 eilandjes, de meeste met een kerk in het midden van de community. Allemaal met bruggetjes onderling verbonden. Op één van die eilandjes is de stadsbegraafplaats. Op een ander eilandje wordt het beroemde glaswerk geblazen, en nog zo’n eilandje komt met serviesgoed, en dat gaat allemaal gestaag door.
In een bepaalde buurt van de stad zijn de huizen heel zorgvuldig in allemaal kleuren geverfd.
Dames zitten bovenaan op hun stoep vrij ingewikkelde handwerken te maken. (Ik weet niet zeker of het dames waren.) Op alle pleinen zijn één of meer restaurants, je kunt overal eten, de hele dag.
Er zijn diverse noodlottige branden in de stad geweest, waarover onder andere allerlei muziekstukken zijn gecomponeerd.
Het is ook heel gebruikelijk om de was buiten een bovenraam te hangen. Dan kijk je in een muur van wasrekken. Daartussen wonen ook nog eindeloos veel duiven.
Op het grote plein treden soms nog alom bekende toneelspelers op, begeleid door muzikanten die van oudsher bekende stukken opvoeren en daarbij behorende maskers dragen. Dan komt er nog een film met een complete vuurwerkshow en dan is de pret op.
Adri besluit de middag, terecht met veel prijzende woorden en dan naar huis, door ’t gouden zonlicht met een hoofd vol indrukken.
* * * * *
Verslag 20 april 2023
Voor onze bijeenkomst in april is de heer Peter van Breemen uitgenodigd, om te vertellen over een familieleven zonder vader – het blijkt over zijn eigen noodlot te gaan. Zijn moeder wil hierover absoluut niet met hem praten, z’n twee oudere broers gaan al snel uit huis en z’n iets jongere zusje kan zich goed vermaken in haar eigen spel en tegen haar is zijn moeder wel gewoon lief.
Hij hoort er eigenlijk niet bij, is altijd buiten, heeft een goed verstand maar heeft weinig animo voor huiswerk. Slechts een enkele leraar ziet wel iets in hem, aan hem heeft hij dan ook veel te danken, vertelt hij. Hij komt op een MULO terecht, niet de ideale plek voor een toekomstige student. Wel heeft hij er reuze slag van, om op allerlei nét nog eerlijke manieren geld te verdienen. Zijn moeder heeft er geen bezwaar tegen dat hij, als 15-jarige, voor een tijdje naar Parijs gaat waar hij allerlei mensen ontmoet.
Er zou iemand zijn die mogelijk zijn vader wel kende, maar een ontmoeting met deze man is niet gelukt. Hij krijgt wel een ansichtkaart van deze persoon, maar daar blijft het bij.
Z’n leven gaat verder, hij trouwt en krijgt kinderen, blijft echter zoeken naar wie zijn vader nu toch is. Soms vindt hij wat informatie, hij doet zelfs twee keer mee aan het Tv-programma “DNA onbekend”, maar steeds draait het op niets uit. Zijn moeder werkt hem altijd tegen, waarom ze dat doet blijft onduidelijk. Hij krijgt daar enige bekendheid door en dan, via een DNA-match met iemand in Australië komt hij erachter wie eigenlijk zijn vader was, een man die een paar straten achter zijn moeder woonde en kort voor zijn geboorte is overleden. Door de kinderen van hem, is hij als broer in de familie opgenomen.
Het was een boeiend verhaal.
(MC en AdK)
* * * * *
Verslag 16 maart 2023
Op onze middag van de Vrouwen van Nu, komt mevrouw Hanny Kempink vertellen over het Oude Egypte. Middels de powerpoint-presentatie vertelt ze hoe de oude graven voor de farao’s er uitzagen. Ook de enorme bouwwerken, zoals de Piramide van Gizeh, op de linkeroever van de Nijl in de verte, komen ter sprake. De ene helft van al die bouwwerken aan de westkant van de Nijl is gewijd aan de Goden, de andere helft bevat de grafkamers van de koning en de zijnen. Ze zijn in elk geval stevig gebouwd, want ze trotseren al honderden jaren stromen toeristen. De Egyptenaren geloofden dat ze na hun dood verder zouden leven in het hiernamaals. Ze dachten dat het graf het huis zou worden van de dode. Daarom was het belangrijk dat er een stevig graf stond. Als een nieuwe farao aan de macht kwam, werd meteen begonnen met de bouw van een piramide. Dat kon namelijk wel 30 jaar duren. Hoe de enorme gebouwen precies tot stand kwamen, is tot op heden niet echt duidelijk. Er zijn verschillende theorieën, maar het fijne weet men er nog niet van. In ieder geval was het een enorme prestatie. Door de grafgiften die men in de graven gevonden heeft, is er het nodige bekend over het leven aan het hof. Ook door de inscripties, gevonden op tempelmuren en in de graven, is het leven in het oude Egypte niet langer alleen een mysterie.
Doordat er zoveel te vertellen was, is het tweede deel over de rechten van de vrouwen in het oude Egypte, minder uitvoerig geworden. We hoorden dat de rechten van de vrouwen beperkt zijn. Het huwelijk is geen officiële administratieve verbintenis. Vrouwen hebben wel recht op een soort alimentatie. Bij het aangaan van een huwelijk worden veel sieraden van goud en edelstenen geschonken. Maar dat is toch geen garantie voor een goed huwelijk. Men moet er dus maar het beste van hopen.
(MC en AdK)
* * * * *
Verslag 16 februari 2023
1) Lezing over de werking van ons brein van mevr. Marijke Rensink, gepensioneerd arts
2) Jaarvergadering
Mevrouw Rensink, die ons vanmiddag meer over ons brein komt vertellen, vraagt of we het programma kunnen omdraaien. Eigenlijk is eerst de Jaarvergadering gepland maar omdat dit onderdeel voor haar niet zo interessant is, wil ze graag met haar verhaal beginnen. Mevrouw Rensink heeft in het verleden als docent aan studenten lesgegeven over de werking van het brein. Meestal denken we niet erg na over de functies van ons brein, tenminste zolang we niet door hoofdpijn geteisterd worden. Maar dáár zit wel het centrum van waaruit al onze bewegingen gecontroleerd en geactiveerd worden, dus het is van groot belang, dat we ons hoofd niet verliezen. Voor ons houdt ze haar verhaal wat eenvoudiger dan voor haar studenten destijds en aan de hand van een aantal plaatjes vertelt ze meer over de functies van de verschillende delen van de hersenen. Het is duidelijk dat training van de hersenen erg belangrijk is, zeker nu we wat ouder zijn. Dus vooral veel puzzelen!
Na de pauze, met een kopje koffie of thee en een restje van de zoutjes van een vorige bijeenkomst, volgt dan het meer officiële deel, n.l. de statutair verplichte jaarvergadering. De notulen worden zonder slag of stoot goedgekeurd en we zijn wel tevreden met de gang van zaken. We staan wat langer stil bij het voorstel van het hoofdbestuur om de structuur van de vereniging te veranderen. Hermy en Adri zijn naar een bijeenkomst van de provincie Gelderland geweest, waar dit onderwerp uitvoerig becommentarieerd is. De afgevaardigde van de provincie zal, ook namens Bunnik, tegen het voorstel stemmen om het provinciale bestuur op te heffen. De noodzakelijke bezuinigingen moeten maar gevonden worden in een goedkoper kantoor en minder betaalde medewerkers. Het is duidelijk dat het laatste woord hier nog niet over gezegd is.
(MC en AdK)
* * * * *
