tuinbezoek Moe Nieks

‘Alles mag, niks moet’ is wat ons meteen verteld werd door toen we de op tuinbezoek gingen in Vlagtwedde. De naam verwijst ook naar de overleden moeder van de eigenaresse: Moniek. De tuin ligt op een prachtige plek, grenzend aan een natuurgebied vlakbij de Ruiten Aa. 
Vijf jaar geleden kwamen de Vlaamse Claudine en Tim, beide afkomstig uit de autowereld, naar hier. Stukje bij beetje veranderden ze de tuin rondom de oude boerderij, die door de vorige eigenaar - een hovenier - was aangelegd, tot een meer natuurlijker geheel. De tuin en de schuren bieden ook een podium aan diverse kunstenaars, van schilder en fotograaf tot dichter en keramist. 

Ons werd aangeraden een tuinrondje te lopen ‘met de klok mee’, te beginnen bij de boomgaard. Daar, op een tafel in de schaduw van de fruitbomen, stond fraai groen/blauw keramiek van Paula Smit uitgestald met afdrukken van salieblad erin. Heel apart. 

Achter de boomgaard ligt de moestuin met keurige rijtjes groenten en fruit. Er wordt niks bespoten, vertelde Claudine. Want alle tuinproblemen lossen zich uiteindelijk op een natuurlijke manier op. Zo was er in het begin een luizenplaag op de zwarte bessen en op een dag verschenen daar vanzelf veel lieveheersbeestjes op die korte metten maakten met de bladluizen. 

Het veldje naast de moestuin was omgetoverd tot een kleurrijk wilden bloemenweitje met allerlei bloemen in vrolijke kleurtjes. Feloranje, korenbloem blauw, paarsrood, donkerroze en ook veel geel van de koolzaadbloemen. 
In en om de tent achterin het veldje hingen gedichten ter inspiratie.

Via het houten tuinhekje achterin de tuin kon je naar het riviertje lopen dat bruin meanderend haar weg zocht in het landschap. Heel rustgevend! Dit mooie stukje natuur is op zich al een bezoek waard.

Achterin de tuin brengen keurig gemaaide graspaden je langs bossages met oude, manshoge ligusters, sierappel, buxus, jasmijn en nog veel meer bij het centrale deel van de tuin. Daar is het zonnig en toortsen, salie, stokrozen en tuingeraniums geven daar kleur aan de borders die ontworpen zijn met gebogen lijnen. Het vormt zo een natuurlijk geheel. Heel geslaagd was de gebogen rij met paaltjes, dat als een half transparant scherm de tuin in stukken op deelde. Een verborgen vijvertje met allerlei interessante moeras- en waterplanten (o.a. pijlkruid, waterdrieblad en wateraardbei - het plantje met de opvallende roodpaarse bloemen en het geveerde blad) maakten het geheel af. 

De grote stukken met frisgroen bloeiende vrouwenmantel verderop waren een lust voor het oog. Vanaf hier had je goed zicht op de boerderij met de binnenplaats en de schuren met de sfeervol oranje dakpannen. 

Langs de grote schuur was daar opeens een wat losse rand met knalrode klaprozen. Een vondst, zo tussen al het groen. Opzij van het bakhuis en de schuur vergaapten we ons aan een weelderig witte wolk van klimrozen, ook nog eens geurend, zoals dat een echte roos betaamt. 

We besloten ons tuinrondje bij MoeNieks lekker in het zonnetje aan een van de grote, robuuste picknicktafels met een kop thee of koffie en overheerlijke zelfgemaakte taart. Flinke stukken, want Vlaamse porties. Al met al een geslaagd uitje. Nog maar even vasthouden, dat ‘Alles mag, niks moet’.